Ουρικό οξύ: Συμπτώματα, αντιμετώπιση και φυσιολογικά επίπεδα [vid]

Το ουρικό οξύ παράγεται όταν το σώμα διασπά μια χημική ουσία που ονομάζεται πουρίνη. Η πουρίνη υπάρχει φυσικά στο σώμα σας, αλλά εμπεριέχεται επίσης σε ορισμένες τροφές. Το ουρικό οξύ αποβάλλεται από το σώμα με τα ούρα.

Το αυξημένο () μπορεί να οδηγήσει σε (φλεγμονή των αρθρώσεων) και παθήσεις των νεφρών, όπως και . Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να μην διαγνωστούν εύκολα, επειδή κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος εμφανίζουν συμπτώματα που οφείλονται σε αυτό.

Το μεγαλύτερο ποσοστό του ουρικού οξέος διαλύεται στο αίμα και ταξιδεύει προς τα νεφρά. Από εκεί, αποβάλλεται με τα ούρα. Αν το σώμα σας παράγει πάρα πολύ ουρικό οξύ, ή δεν αφαιρεί αρκετό, μπορεί να είναι σημάδι προβλήματος. Το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος στο αίμα ονομάζεται υπερουριχαιμία.

Με ένα τεστ αίματος, ο γιατρός σας βλέπει το επίπεδο ουρικού οξέος. Τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί επίσης να προκαλέσουν ουρική αρθρίτιδα, ή νεφρική νόσο.

Ποιες είναι οι κανονικές τιμές στο αίμα

Οι κανονικές τιμές κυμαίνονται μεταξύ 3,5 και 7,2 mg / dL.

Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς από εργαστήριο σε εργαστήριο που πραγματοποιεί την ανάλυση.

Τι σημαίνουν τα μη φυσιολογικά αποτελέσματα

Ένα έχετε υπερουριχαιμία, τότε η αιτία μπορεί να είναι:

• Οξέωση
• Αλκοολισμός
• Υπερβολική άσκηση
• Ποδάγρα
• Υποπαραθυρεοειδισμός
• Δηλητηρίαση από μόλυβδο
• Κυστική μυελική νόσος των νεφρών
• (πέτρες στα νεφρά)
• Διατροφή πλούσια σε πουρίνες
• Νεφρική ανεπάρκεια
• Τοξιναιμία εγκυμοσύνης

Αν τα επίπεδα ουρικού οξέος είναι κάτω από το κανονικό, αυτό μπορεί να οφείλεται σε:

• Σύνδρομο Fanconi
• Διατροφή χαμηλή σε πουρίνες
• Σύνδρομο έκκρισης ακατάλληλης αντιδιουρητικής ορμόνης (Syndrome of inappropriate antidiuretic hormone – SIADH)
• Νόσος του Wilson

Άλλες αιτίες:

• Χρόνια ουρική αρθρίτιδα
• Χρόνια νεφρική νόσος
• Τραυματισμός του νεφρού και του ουρητήρα

,

Οι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν το ουρικό οξύ είναι:

• Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
• Λήψη διουρητικών φαρμάκων
• Λήψη ανοσο-κατασταλτικών φαρμάκων
• Προβλήματα στον θυρεοειδή
• Νεφρική ανεπάρκεια

Κοινός παρονομαστής στα προβλήματα ουρικού οξέος είναι η διατροφή που είναι πλούσια σε .

Τα πιο κοινά συμπτώματα

Η οφείλεται σε μια ανοσολογική αντίδραση στην συσσώρευση των κρυστάλλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην άρθρωση που επιδεινώνεται ακόμα και στην ελάχιστη πίεση, από φλεγμονή της άρθρωσης, από πυρετό και από ξεφλούδισμα του δέρματος γύρω από την άρθρωση. Όταν τα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα υπερβαίνουν 10 mg/dL, τότε αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος ανάπτυξης ουρικής αρθρίτιδας.

μπορεί να αναπτυχθούν σε άτομα που πάσχουν με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος και αυτές οι πέτρες μπορεί να περάσουν απαρατήρητες μέχρις ότου να κολλήσουν στον ουρητήρα. Τότε προκαλούν οξύ πόνο, επώδυνη και συχνότερη ούρηση, , ή και έμετο. Περίπου το 10% των λίθων των νεφρών αποτελούνται από ουρικό οξύ. Αν και οι πέτρες στα νεφρά βρίσκονται συνήθως σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα, εντοπίζονται επίσης σε περίπου το 20% των ασθενών που έχουν υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος, αλλά όχι ουρική αρθρίτιδα. Τα κλασικά συμπτώματα των λίθων των νεφρών είναι ο ξαφνικός και έντονος πόνος στην κοιλιά, τα πλευρά, και τη βουβωνική χώρα, η οποία τείνει να “έρχεται και να φεύγει”. Πρόσθετα συμπτώματα περιλαμβάνουν και επώδυνη ούρηση και, εάν υπάρχει μια δευτερεύουσα μόλυνση, μπορεί να εκδηλωθεί και πυρετός.

Το πιο σοβαρό σύμπτωμα που συνδέεται με τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος είναι η νεφρική ανεπάρκεια, η οποία εκδηλώνεται ως μειωμένη ούρηση, , οίδημα στα άκρα, σύγχυση και υπνηλία, κόπωση, ή . Η νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να αναπτυχθεί σε ασθενείς με , λέμφωμα Hodgkin και λέμφωμα μη-Hodgkin, λόγω των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος. Αυτό είναι συνήθως ένα επακόλουθο της χημειοθεραπείας, η οποία σκοτώνει τα κακοήθη κύτταρα και απελευθερώνει ουρικό οξύ.

http://www.mayoclinic.org

http://www.md-health.com

http://www.everydayhealth.com

http://www.nlm.nih.gov

Πηγή