Η σακχαρίνη (ζαχαρίνη) είναι μια από τις παλαιότερες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες στην αγορά. Στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται σε διάφορα τρόφιμα και ποτά για πάνω από 100 χρόνια. Ωστόσο, έγινε δημοφιλής ως υποκατάστατο της ζάχαρης μετά τη δεκαετία του ’60 και του ’70.
Μερικοί λένε ότι η αντικατάσταση της ζάχαρης με σακχαρίνη (ζαχαρίνη) συμβάλλει στην απώλεια βάρους, στην υγεία των δοντιών και μειώνει τον κίνδυνο για εκδήλωση διαβήτη. Άλλοι είναι επιφυλακτικοί σχετικά με την ασφάλεια όλων των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης και της σακχαρίνης.
Τι είναι η σακχαρίνη
Η σακχαρίνη είναι μια τεχνητή, ή μη-θρεπτική γλυκαντική ουσία. Παρασκευάζεται σε συνθήκες εργαστηρίου μέσω της οξείδωσης του φθαλικού ανυδρίτη (χημική ουσία). Μοιάζει με λευκή, κρυσταλλική σκόνη.
Η σακχαρίνη χρησιμοποιείται συνήθως ως υποκατάστατο της ζάχαρης, διότι δεν περιέχει θερμίδες, ή υδατάνθρακες. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να διασπάσουν σακχαρίνη, κάτι που σημαίνει ότι διέρχεται από το σώμα και αποβάλλεται αμετάβλητα.
Είναι περίπου 300-400 φορές πιο γλυκιά από την κλασική ζάχαρη, οπότε θα πρέπει να παίρνετε κάθε φορά μια πολύ μικρή ποσότητα για να απολαύσετε την γλυκιά της γεύση. Ωστόσο, μπορεί να σας αφήσει μια δυσάρεστη, πικρή επίγευση. Αυτός είναι ο λόγος που η σακχαρίνη συχνά αναμιγνύεται με άλλες χαμηλής, ή μηδενικής θερμιδικής αξίας γλυκαντικές ουσίες. Για παράδειγμα, η σακχαρίνη συνδυάζεται μερικές φορές με την ασπαρτάμη, ένα άλλο γλυκαντικό χαμηλών θερμίδων, που βρίσκεται συνήθως στα ανθρακούχα ποτά διαίτης.
Οι παραγωγοί τροφίμων “λατρεύουν” την σακχαρίνη, επειδή είναι αρκετά σταθερή και έχει μεγάλη διάρκεια ζωής. Είναι ασφαλής για κατανάλωση ακόμη και μετά από χρόνια αποθήκευσης.
Εκτός από τα ανθρακούχα ποτά διαίτης, η σακχαρίνη χρησιμοποιείται σε καραμέλες με χαμηλές θερμίδες, σε μαρμελάδες, σε ζελέ και σε μπισκότα. Χρησιμοποιείται επίσης σε πολλά φάρμακα.
Η σακχαρίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν επιτραπέζια ζάχαρη σε τρόφιμα, όπως δημητριακά και φρούτα, ή να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο ζάχαρης στον καφέ και στα γλυκά.
Γενικά
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, όπως η σακχαρίνη, μπορεί να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη ενός τύπου βακτηρίων που είναι πιο αποτελεσματικός στην μετατροπή της τροφής σε ενέργεια. Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός μπορεί να εκμεταλλεύεται περισσότερες θερμίδες από τις τροφές. Αν αυτές, ωστόσο, δεν “καούν” επαρκώς (δηλαδή αν το άτομο δεν ασκείται για να χρησιμοποιήσει τις θερμίδες αυτές), αποθηκεύονται ως λίπος, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι οι έρευνες επάνω σε αυτό τον τομέα είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Γενικά, απαιτούνται περισσότερες μελέτες επάνω στην σχέση μεταξύ των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών και των αλλαγών στα βακτήρια του εντέρου, για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.
Πηγή
