Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να κρύψουν την κατάθλιψη την οποία ενδεχομένως περνούν.
Μερικοί με κρυφή κατάθλιψη συγκαλύπτουν τα συμπτώματά τους και “φοράνε” πάντα ένα “χαρούμενο προσωπείο” μπροστά στους άλλους.
Ένα άτομο με κρυφή κατάθλιψη συχνά δεν θέλει να παραδεχτεί τη σοβαρότητα των καταθλιπτικών συναισθημάτων του. Πιστεύει ότι αν συνεχίσει τη ζωή του “κανονικά”, η κατάθλιψη θα υποχωρήσει από μόνη της. Σε μερικές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να λειτουργήσει. Αλλά κάτι τέτοιο είναι σπάνιο.
Η αντιμετώπιση της κατάθλιψης μέσω της απόκρυψης των αληθινών συναισθημάτων είναι ο τρόπος που πολλοί από εμάς επιλέγουν να εφαρμόζουν, επειδή έτσι έχουν μάθει από μικρά παιδιά. Να μην μιλάνε δηλαδή ανοιχτά για τα συναισθήματά τους, επειδή φοβούνται την αντίδραση των γονιών τους και κατ’ επέκταση των άλλων και δεν θέλουν να τους επιβαρύνουν με τα προβλήματά τους.
Αλλά, αν κάποιος φίλος ή μέλος της οικογένειας, περνάει κάτι σαν αυτό και προσπαθεί να το συγκαλύψει, τότε τα ακόλουθα σημάδια μπορεί να σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε τι του συμβαίνει και να τον βοηθήσετε:
Έχουν ασυνήθιστη ρουτίνα στον ύπνο και περίεργες συνήθειες στη διατροφή (φαγητό και ποτά) που διαφέρουν από εκείνες που γνωρίζετε εσείς ως τις “κανονικές” τους συνήθειες.
Έχουν πάντα ένα “χαρούμενο προσωπείο” μπροστά σας και έχουν πάντα κάποια δικαιολογία, για να αποφύγουν πολλές εκδηλώσεις , ή για να εξηγήσουν σε εσάς το “γιατί δεν φαίνονται τόσο καλά”.
Πολλά άτομα με κρυφή κατάθλιψη τείνουν να μιλούν με πολύ πιο φιλοσοφικό περιεχόμενο στις κουβέντες τους από το κανονικό.
Κάποιες στιγμές θα φτάσουν στο σημείο να κάνουν κάτι ακραίο και ασυνήθιστο, σαν να “φωνάζουν” με τον τρόπο ότι χρειάζονται βοήθεια, αλλά αμέσως μετά δικαιολογούνται και απορρίπτουν κάθε προσφορά βοήθειας.
Αντιδρούν πολύ πιο έντονα σε συναισθηματικές καταστάσεις, όπως για παράδειγμα σε μια ταινία στην τηλεόραση, όπου μπορεί ξαφνικά να αρχίσουν να κλαίνε.
Τα άτομα με κρυφή κατάθλιψη τείνουν, επίσης, να βλέπουν τα πράγματα με μια λιγότερο αισιόδοξη άποψη από το συνηθισμένο.
