Αν και είναι αρκετές οι διαταραχές που μπορεί να οδηγήσουν στον υπερθυρεοειδισμό, η νόσος του Graves είναι μία από τις πιο κοινές.
Καθώς οι θυρεοειδικές ορμόνες επηρεάζουν πολλαπλά συστήματα και όργανα του σώματος, οι ενδείξεις και τα συμπτώματα που εκδηλώνονται λόγω της νόσου καλύπτουν ένα πολύ ευρύ φάσμα και επηρεάζουν τη γενικότερη ποιότητα ζωής του ατόμου.
Η νόσος του Graves προσβάλλει και τα δύο φύλα όλων των ηλικιών, ωστόσο είναι πιο συχνή στις γυναίκες κάτω των 40 ετών. Στόχος της θεραπείας που θα προτείνει ο γιατρός είναι πρωτίστως να αποτραπεί η υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών και να μειωθεί η ένταση των συμπτωμάτων.
Ενδείξεις & συμπτώματα
Συνήθεις ενδείξεις και κοινά συμπτώματα που εκδηλώνονται λόγω της νόσου του Graves είναι τα εξής:
– άγχος και νευρικότητα
– ελαφρύ τρέμουλο στις παλάμες ή στα δάχτυλα
– ευαισθησία στη ζέση και αυξημένη εφίδρωση ή ζεστό/υγρό δέρμα
– απώλεια βάρους (παρά την επαρκή πρόσληψη θερμίδων)
– διόγκωση του θυρεοειδούς (βρογχοκήλη)
– αλλαγές στον κύκλο της περιόδου
– στυτική δυσλειτουργία ή πεσμένη λίμπιντο
– συχνές κενώσεις
– γουρλωμένα μάτια (οφθαλμοπάθεια του Graves – εξόφθαλμος)
– κόπωση
– σκληρό και κόκκινο δέρμα, συνήθως στην κνήμη ή χαμηλά στα πόδια (δερματοπάθεια του Graves)
– γρήγορος ή ακανόνιστος καρδιακός παλμός
Παράγοντες κινδύνου
Οι αιτίες που οδηγούν στη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού ώστε να προκληθεί η νόσος του Graves παραμένουν εν πολλοίς άγνωστες, ωστόσο στη νόσο θεωρείται ότι εμπλέκονται οι παρακάτω παράγοντες κινδύνου:
– Οικογενειακό ιστορικό: Θεωρείται ότι ένα ή και περισσότερα γονίδια αυξάνουν την ευπάθεια απέναντι στη νόσο.
– Φύλο: Η νόσος του Graves είναι συχνότερη στις γυναίκες παρά στους άντρες.
– Ηλικία: Η νόσος εμφανίζεται συνήθως πριν την ηλικία των 40 ετών.
– Άλλες αυτοάνοσες παθήσεις: Ο διαβήτης τύπου 1 και η ρευματοειδής αρθρίτιδα αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσης της νόσου του Graves.
– Στρες (σωματικό ή ψυχολογικό): Ένα στρεσογόνο συμβάν ή μια σοβαρή ασθένεια μπορεί να πυροδοτήσει την εκδήλωση των συμπτωμάτων της νόσου σε άτομα που έχουν γενετική προδιάθεση.
– Εγκυμοσύνη: Η εκδήλωση της νόσου είναι πιο πιθανή κατά την εγκυμοσύνη ή σύντομα μετά τον τοκετό σε γυναίκες που έχουν γενετική προδιάθεση απέναντι στη νόσο του Graves.
– Κάπνισμα: Το κάπνισμα επηρεάζει το ανοσοποιητικό, επομένως μπορεί να συμβάλει στην εκδήλωση της νόσου ή συγκεκριμένων συμπτωμάτων όπως η οφθαλμοπάθεια του Graves.
Πιθανές επιπλοκές
Οι πιθανές επιπλοκές της νόσου του Graves είναι οι εξής:
– Προβλήματα στην εγκυμοσύνη: Όπως η αποβολή, ο πρόωρος τοκετός, η ελλιπής ανάπτυξη του εμβρύου και η προεκλαμψία.
– Καρδιακά προβλήματα: Αν δεν αντιμετωπιστεί, η νόσος του Graves μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, μεταβολές στη δομή και τη λειτουργία των καρδιακών μυών ή και συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (αδυναμία της καρδιάς να διοχετεύσει αρκετό αίμα στο σώμα).
– Θυρεοτοξική κρίση: Μια σπάνια αλλά απειλητική για τη ζωή επιπλοκή είναι η λεγόμενη θυρεοτοξική κρίση, κατάσταση στην οποία ο καρδιακός παλμός, η αρτηριακή πίεση και η θερμοκρασία του σώματος ανεβαίνουν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Άλλα συμπτώματα είναι ο πυρετός, η εφίδρωση, ο εμετός και η διάρροια. Η κρίση συμβαίνει σε άτομα με σοβαρό υπερθυρεοειδισμό που δεν λαμβάνουν αγωγή ή που η λειτουργία του θυρεοειδούς τους δεν ελέγχεται επαρκώς.
– Αδύναμα οστά: Όταν δεν αντιμετωπίζεται, ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οδηγήσει σε αποδυνάμωση των οστών και οστεοπόρωση. Η υγεία των οστών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα επίπεδα ασβεστίου και άλλων μετάλλων στο εσωτερικό τους και τα πολύ υψηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών εμποδίζουν την απορρόφηση αυτών των συστατικών.
ΠΗΓΗ:www.onmed.gr , Mayo Clinic
