Το έχουμε ζήσει όλοι μέσα στο ταξίδι μας στη ζωή. Άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας σα μία αστραπή κάνουν τη ζημιά τους στην ψυχή μας και φεύγουν, υπεύθυνοι σε μία επιχείρηση που ρουφάνε την ενέργεια των υπαλλήλων τους, άνθρωποι που δεν εκτίμησαν το θησαυρό που κρύβεται στην ψυχή μας. Γεγονός λυπηρό που γεμίζει την καρδιά μας με πικρία και μεγάλα γιατί.
Οι τοξικοί άνθρωποι κάνουν την εμφάνιση αργά ή γρήγορα στη ζωή όλων μας. Άτομα όχι απαραίτητα κακά, αλλά με περισσότερη δόση εγωισμού από όση χρειάζεται, άτομα που είναι εξαιρετικά δύσκολα στην ανθρώπινη επικοινωνία και συνεννόηση.
Συνήθως έχουν μέσα στην ψυχή τους αρκετά απωθημένα απόρροια κάποιων άσχημων εμπειριών ή μίας κακής σχέσης με τους γονείς και επιθυμούν να τα ξεσπάσουν σε άλλους ανθρώπους. Τα άτομα αυτά συνήθως επιθυμούν διακαώς να μειώσουν την αυτοεκτίμηση κοντινών ανθρώπων γύρω τους, σε μία προσπάθεια εξύψωσης του δικού τους ‘’εγώ”. Η επιθυμία αυτή απορρέει από το γεγονός ότι οι ίδιοι θεωρούν ότι θα εξυψωθούν με αυτό τον τρόπο.
Οι τοξικοί άνθρωποι επηρεάζουν ασυναίσθητα και τη δική μας ενέργεια, αφού γινόμαστε κοινωνοί της δικής τους η οποία είναι εξαιρετικά χαμηλή.
Αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε θα είναι να απομακρυνθούμε άμεσα όταν νοιώσουμε ότι η αρνητική επιρροή απορρέει από αυτά ή αυτό το άτομο. Αν κάποια κατάσταση της ζωής μας υποχρεώνει να έχουμε μία επικοινωνία με τα άτομα αυτά, καλό είναι να μείνουμε στους τύπους και να είμαστε ευγενικοί όπως πρέπει.
Οφείλουμε να αποδεσμεύσουμε τον εαυτό μας από το βάρος της ενοχής όταν μας έχουν πληγώσει, αδικήσει ή μας έχουν βαρύνει συναισθηματικά τοξικά άτομα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι πράξεις του καθενός είναι ένα καθρέφτισμα πρώτα της δικής του προσωπικότητας και του δικού του χαρακτήρα.
Ναι, είναι ένα σκληρό βίωμα όταν νοιώθουμε το μούδιασμα μίας αρνητικής στάσης ή μη εκτίμησης μίας προσφοράς, όμως δεν ευθυνόμαστε εμείς.
Προσωπικά, όταν ένοιωσα αυτό το μούδιασμα αποδεσμεύτηκα από το συναισθηματικό βάρος, διότι σκέφτηκα ότι το συγκεκριμένο άτομο δεν επιθύμησε να πληγώσει εμένα προσωπικά, αλλά γιατί έτσι λειτουργεί.
Όταν σκέψεις ενοχής τριβελίζουν το μυαλό μας τότε μπαίνουμε σε μία ατέρμονη διαδικασία πόνου και προσωπικής αυτοτιμωρίας η οποία είναι μάταιη. Πρέπει να σκεφτόμαστε όταν είμαστε πληγωμένοι ότι και άλλοι άνθρωποι μπορεί να πληγώθηκαν από το ίδιο άτομο ή άτομα.
Έχω μία σκέψη για τη ζωή μου με την οποία προσπαθώ να πορεύομαι: Θα επέτρεπες ποτέ στο δηλητήριο ενός φιδιού να βλάψει το σώμα σου, να χαλάσει την υγεία σου; Τότε γιατί επιτρέπεις στο δηλητήριο μερικών ανθρώπων να βλάπτουν τη διάθεση και να χαλάνε το χαρακτήρα σου;
Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη
