Υπάρχει μία ομάδα αθλητών που έχουν ενισχυμένη τόσο τη δύναμη όσο και την αντοχή καταφέρνοντας να ανταγωνιστούν ισάξια τους μπόντι μπίλντερ από τη μία και τους δρομείς μεγάλων αποστάσεων από την άλλη
Οι παίκτες ομαδικών αθλημάτων έχουν τόσο καλή αντοχή (δείτε εδώ το μυστικό που την αυξάνει) όσο οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων και είναι τόσο δυνατοί όσο οι μπόντι μπίλντερ και αυτό οφείλεται στη μίξη των προπονητικών προγραμμάτων. Το κομβικό σημείο είναι ο συνδυασμός της προπόνησης δύναμης και αντοχής σύμφωνα με νέα έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε την απόδοση τριών διαφορετικών ομάδων αθλητών που προπονούνταν τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα στο άθλημά τους.
Στην έρευνα συμμετείχαν 87 αθλητές αντοχής όπως οι ποδηλάτες, οι σκιέρ και οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων, 77 αθλητές δύναμης όπως οι σπρίντερ, οι μπόντι μπίλντερ και οι ρίπτες και 64 αθλητές ομαδικών αθλημάτων που ασχολούνταν με ποδόσφαιρο, καλαθόσφαιρα και πετόσφαιρα.
Όλοι φοιτούσαν στο Αθλητικό Πανεπιστήμιο Λιθουανίας και ήταν ηλικίας 17 έως 37 ετών.
Οι αθλητές μετρήθηκαν όσον αφορά τη μυική δύναμη, την αλτικότητά τους από σταθερή θέση και την ικανότητα κατανάλωσης οξυγόνου κατά τη διάρκεια έντονης προπόνησης, μία ένδειξη αεροβικής αντοχής.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι αθλητές των ομαδικών σπορ είχαν παρόμοια αεροβική αντοχή με τους αθλητές αντοχής και παρόμοιο εύρος άλματος με τους αθλητές δύναμης.
“Η μελέτη μας δείχνει ότι οι αθλητές των ομαδικών σπορ είναι εξαιρετικοί και στους δύο τομείς και αυτό είναι μια φανταστική παρατήρηση που δεν περιμέναμε», δήλωσε ο Καθηγητής Hans Degens, επικεφαλής της έρευνας και καθηγητής μυικής φυσιολογίας.
“Καταδεικνύεται ότι η προπόνηση αντοχής για τους αθλητές δύναμης και η προπόνηση δύναμης για τους αθλητές αντοχής δεν είναι επιβλαβής».
Ο καθηγητής Degens πρόσθεσε μάλιστα πως οι μπόντι μπίλντερ συνήθιζαν να πιστεύουν πως κάθε είδους προπόνηση αντοχής θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της μυικής τους μάζας και θα μείωνε τα επίπεδα επιδόσεών τους. Αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
“Σε όρους φυσιολογίας, αν δεν κάνετε καμία σωματική δραστηριότητα τότε χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε μία μεγάλη ομάδα μυών για μία κίνηση. Αλλά αν μπορείτε να επιστρατεύσετε μικρότερο ποσοστό μυών για να κάνετε ακριβώς την ίδια δουλειά τότε μπορείτε να καθυστερήσετε την εμφάνιση της κόπωσης, ή μπορείτε να αποδώσετε την κίνηση ταχύτερα».
Ο καθηγητής Degens δήλωσε ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να αφορούν τον καθένα που λαμβάνει μέρος σε κάθε τύπο αθλημάτων ή προπόνησης και όχι μόνο στους κορυφαίους αθλητές. “Αν είστε ένας πολύ αδύνατος άνθρωπος που του ταιριάζει περισσότερο η αντοχή, ή έναν πιο γεροδεμένο σωματότυπο που του ταιριάζει περισσότερο η δύναμη δεν θα σας έβλαπτε το να δοκιμάσετε και ασκήσεις από τον αντίθετο τύπο».
