Σας παρουσιάζουμε την ιστορία της καθηγήτριας Jane Plant, εμπειρογνώμονα της γεωχημείας. Είναι μητέρα, σύζυγος και ασθενής με καρκίνο. Η Jane διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού όταν ήταν 42.
Ήρθε αντιμέτωπη με το τέλος της ζωής και της καριέρας της, αλλά δεν υπήρχε τίποτα στον κόσμο που θα μπορούσε να την κάνει να τα παρατήσει. Αποφάσισε να καταπολεμήσει τη θανατηφόρα ασθένεια, ακόμη κι όταν ο καρκίνος της επέστρεψε για τέταρτη φορά.
Η Jane άλλαξε τον τρόπο που τρώει και ζει, αλλαγές που όπως αποδείχθηκε της έσωσαν ζωή.
Ο σύζυγός της Jane είναι ένας φημισμένος επιστήμονας. Την περίοδο που η σύζυγός του διαγνώστημε με καρκίνο, δούλευε στην Κίνα και έκανε μια διεξοδική έρευνα με βάση τη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του μαστού στην Κίνα. Είχε μείνει έκπληκτος με την αντικαρκινική κινέζικη μέθοδο που χρησιμοποιούσαν και πρότεινε στη σύζυγό του να την δοκιμάσει.
Η μέθοδος αυτή έχει εκπληκτικά αποτέλεσματα και πλέον είναι διαθέσιμη σε όλο τον κόσμο. Ορισμένοι θεωρούν ότι είναι αμφιλεγόμενη, αλλά οι γυναίκες είναι εκείνες που αποφασίζουν τι είναι καλύτερο για τις ίδιες.
Εδώ είναι η ιστορία της Jane:
Οι φίλοι και τους συνάδελφοί μου από την Κίνα είχαν στείλει επιστολές, κάρτες, καθώς και μερικά φυτικά υπόθετα. Αυτά τα υπόθετα προορίζονταν για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού και πραγματικά γελάσαμε πολύ όταν τα είδαμε.
Συνέχεια αναρωτιόμουν γιατί οι Κινέζες δεν αναπτύσουν καρκίνο του μαστού, πράγμα που με έκανε να εξετάσω προσεκτικά το θέμα. Ενώσαμε το επιστημονικό μας υπόβαθρο μας και προσπαθήσαμε να βρούμε μια λογική εξήγηση. Ξεκινήσαμε τη διερεύνηση επιστημονικών δεδομένων που μας οδήγησαν στο ποσοστό λιπαρών στη διατροφή. Η έρευνα έδειξε ότι στη δεκαετία του 1980, το λίπος αποτελούσε μόνο 14% των θερμίδων της κινέζικης διατροφής, σε αντίθεση με τη δυτική, η οποία περιελάμβανε 36% λίπος. Ωστόσο, πριν διαγνωστώ με καρκίνο, η διατροφή μου ήταν χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και πλούσια σε φυτικές ίνες.
Επιπλέον, ως επιστήμονας, έχω επίγνωση ότι η πρόσληψη λιαπρών δεν αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού.
Ξαφνικά, μια μέρα, καθώς ο Peter και εγώ αργαζόμασταν μαζί, το βρήκαμε: “Οι Κινέζοι δεν τρώνε γαλακτοκομικά προϊόντα!»
Αυτή ήταν αρκετά μεγάλο σοκ, μαζί με μεγάλο ενθουσιασμό και ευτυχία την ίδια στιγμή. Απλά ένιωσα ότι είμαστε πολύ κοντά σε κάτι μεγάλο. Άρχισα να σκέφτομαι τους κοντινούς Κινέζους φίλους μας, οι οποίοι πιστεύουν ότι το γάλα είναι μόνο για τα μωρά, τους συναδέλφους μου, που πάντα αρνούνταν ευγενικά όταν τους πρόσφερα λίγο τυρί και τα πολυάριθμα άτομα που δεν μπορούν να ανεχθούν το γάλα.
Βρήκα ότι το γάλα είναι η βασική αιτία των περισσότερων αλλεργιών και περισσότερο από το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει δυσανεξία στο σάκχαρο του γάλακτος, τη λακτόζη.
Πριν γίνει η διάγνωσή μου με καρκίνο του μαστού, είχαν καταναλώσει πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα, γιαούρτι, αποβουτυρωμένο γάλα και τυρί με χαμηλά λιπαρά και στην πραγματικότητα ήταν κύρια πηγή πρωτεΐνης μου. Κατανάλωνα επίσης φθηνό, αλλά άπαχο κιμά, κρέας που κατά πάσα πιθανότητα προερχόταν από αγελάδα γαλακτοπαραγωγής.
Κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας που έλαβα στην πέμπτη επανεμφάνιση του καρκίνου, έτρωγα οργανικό γιαούρτι για να με βοηθήσει στην πέψη και την υποστήριξη της ανάπτυξης “καλών» βακτηρίων στο έντερο.
Ωστόσο, ανακάλυψα ότι το 1989, το γιαούρτι σχετιζόταν με τον καρκίνο των ωοθηκών! Ο δρ. Daniel Cramer του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, εξέτασε εκατοντάδες γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών και κατέγραψε τη διατροφή τους.
Αυτό με έκανε να εγκαταλείψω τα γαλακτοκομικά προϊόντα εντελώς, συμπεριλαμβανομένου του γάλακτος, του γιαουρτιού, του βουτύρου, του γάλακτος και όλα τα είδη προϊόντων που περιείχαν γαλακτοκομικά. Ξαφνικά, ανακάλυψα ότι πολλά από τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά, όπως κέικ, μπισκότα, σούπες εμπορίου, σόγια, ελαιόλαδο και ηλιέλαιο, περιλαμβάνουν γαλακτοκομικά προϊόντα σε κάποια μορφή.
Δεδομένου ότι η πρώτη χημειοθεραπεία δεν είχε αποτελέσματα και ο όγκος παρέμεινε στο ίδιο μέγεθος, έβγαλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα από τη διατροφή μου. Ο όγκος μου συρρικνώθηκε μέσα σε λίγες μέρες!
Μετά από 2 εβδομάδες, όταν τελείωσε η δεύτερη χημειοθεραπεία και χωρίς να καταναλώνω γαλακτοκομικά προϊόντα, το εξόγκωμα άρχισε να με φαγουρίζει, στη συνέχεια μαλάκωσε και κατόπιν συρρικνώθηκε. Επιπλέον, διαπιστώθηκε η μείωσή του σε μέγεθος σήμαινει ότι είχε θεραπευτεί και ότι ο καρκίνος μου δεν ήταν απλά σε καταστολή.
Έξι εβδομάδες χωρίς γαλακτοκομικά, άρχισα να κάνω διαλογισμό για μια ώρα την ημέρα και ξαφνικά ένιωσα ότι το εξόγκωμα είχε εξαφανιστεί τελείως. Δεν ήμουν σε θέση να το εντοπίσω – κάτι στο οποίο ήμουν έμπειρη πλέον. Ζήτησα από το σύζυγό μου για να με βοηθήσει, αλλά δεν ήταν σε θέση να το βρει ούτε αυτός.
Την επόμενη Πέμπτη, επισκέφθηκαν τον γιατρό μου στο Νοσοκομείο Charing Cross στο Λονδίνο. Αφού έψαξε και αυτός διεξοδικά, έκπληκτος μου είπε πως το εξόγκωμα είχε εξαφανιστεί! Όταν του εξήγησα τη θεραπεία μου, ήταν αρκετά επιφυλακτικός. Ωστόσο, πλέον, έχω ακούσει ότι χρησιμοποιεί χάρτες θνησιμότητας από καρκίνο στις διαλέξεις του και ακόμη συμβουλεύει τους ασθενείς με καρκίνο να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά.
