Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τον πιο συχνό καρκίνο μεταξύ των γυναικών στα περισσότερα μέρη του κόσμου και έχουν υπάρξει υπόνοιες ότι μπορεί να συνδέεται με την εξωσωματική γονιμοποίηση και ειδικά με την πολλαπλή ωοθηλακιορηξία. Αυτό όμως είναι αναληθές.
Όπως μας εξηγεί ο μαιευτήρας χειρουργός γυναικολόγος, Κωνσταντίνος Κωσταράς, “τα τελευταία χρόνια έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια των ορμονικών χειρισμών που χρησιμοποιούνται για διέγερση των ωοθηκών, ιδίως στο πλαίσιο των τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΤΥΑ) .
Οι περισσότερες προηγούμενες μελέτες δεν έχουν δείξει αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού μετά από ωοθηκική διέγερση. Σε παλαιότερη σουηδική μελέτη, γυναίκες που είχαν γεννήσει μετά από ορμονική διέγερση έδειξαν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Επιπλέον, πρόσφατη μεταανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει σαφής συσχέτιση ανάμεσα στην διέγερση των ωοθηκών και τον καρκίνο του μαστού».
Στην παρούσα μελέτη καταγραφής που δημοσιεύεται στο έγκριτο περιοδικό Fertility and Sterility της Αμερικανικής εταιρίας αναπαραγωγής ASRM, στο τεύχος της 1/7/17 περιλήφθηκαν 1.340.211 γυναίκες εκ των οποίων 38.047 έλαβαν ΤΥΑ. Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης σε 13.414 γυναίκες διαγνώστηκε καρκίνος του μαστού, εκ των οποίων 262 είχαν υποβληθεί σε ΤΥΑ. Ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου μαστού στις γυναίκες μετά ΤΥΑ δεν διέφερε από των υπολοίπων. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η διέγερση των ωοθηκών δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Εξωσωματική γονιμοποίηση και καρκίνος του μαστού: Τι δείχνουν οι επιστημονικές έρευνες
Ο δρ Κωσταράς, ιατρός Αναπαραγωγής, μέλος της ιδρυτικής ομάδας και διαχείρισης του IoLIFE-Iaso, διευκρινίζει σχετικά:
Τα αποτελέσματα είναι σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες . Μια μεγάλη μετα-ανάλυση από τους Sergentanis et al. το 2014 δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (εξωσωματική γονιμοποίηση) και του κινδύνου καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Μια πρόσφατη ολλανδική μελέτη επίσης μεταξύ γυναικών που υπεβλήθησαν σε ΤΥΑ μεταξύ 1980 και 1995 διαπίστωσε ότι η θεραπεία δεν σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, μετά από μέση παρακολούθηση 21 ετών.
Άλλη πρόσφατη ισραηλινή μελέτη που περιλαμβάνει γυναίκες που γεννήθηκαν μεταξύ 1988 και το 2013, δεν διαπιστώθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ ΤΥΑ και κινδύνου καρκίνου μαστού .
Αντίθετα, δυο μελέτες,παλαιότερες ή μικρότερες σε αριθμό περιστατικών έχουν αναφέρει ο καρκίνος του μαστού καταγράφει ελαφρά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μεταξύ υπογόνιμων γυναικών καθώς και μεταξύ γυναικών που γέννησαν μετά από ΤΥΑ. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης Θεωρούνται ισχυρά λόγω του μεγάλου αριθμού περιστατικών και της μακροχρόνιας παρακολούθησης (έως 32 χρόνια) και προστίθενται στο αυξανόμενο σύνολο στοιχείων που υποδεικνύουν οτι η εξωσωματική γονιμοποίηση (ή υποβοηθούμενη αναπαραγωγή) δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Αυτά τα αποτελέσματα είναι καθησυχαστικά τόσο για τις γυναίκες που λαμβάνουν θεραπείες γονιμότητας όσο και για τους ειδικούς γιατρούς και τα εξειδικευμένα κέντρα της ανθρώπινης αναπαραγωγής .
Ωστόσο, η σύσταση του προληπτικού ελέγχου του μαστού και η αξιολόγηση του ιατρικού ιστορικού παραμένουν πάντα σαν σταθερές οδηγίες πριν την οποιαδήποτε θεραπεία η εγκυμοσύνη . Η συνεχής και μακροχρόνια παρακολούθηση είναι απαραίτητη για να έχουμε συνεχώς πιο ισχυρά στοιχεία για το μέλλον.
