Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα λιπώδη κύτταρα των παχύσαρκων ατόμων παρουσιάζουν υψηλότερη έκφραση ενός μορίου που ονομάζεται λυσυλ-οξειδάση (lysyl-oxidase – LOX).
Το LOX σχετίζεται με την ίνωση, ή “ουλές” του λιπώδους ιστού, γεγονός που, όπως έδειξε προηγούμενη έρευνα, μπορεί να παρεμποδίσει τις προσπάθειες απώλειας βάρους.
Η συν-συγγραφέας της μελέτης, δρ. Katarina Kos, η οποία εργάζεται στην Ομάδα Έρευνας για τον Διαβήτη και την Παχυσαρκία στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Exeter στο Ηνωμένο Βασίλειο, και οι συνεργάτες της, δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο επιστημονικό περιοδικό Metabolism.
Σύγχρονη “επιδημία” η παχυσαρκία
Θεωρείται ότι περίπου 1 στους 3 ενήλικες στις ΗΠΑ είναι παχύσαρκοι, γεγονός που τους θέτει σε αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, εγκεφαλικού επεισοδίου, καρδιακών παθήσεων και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Η έλλειψη άσκησης και η κακή διατροφή είναι οι κύριες αιτίες της παχυσαρκίας, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η υγιεινή διατροφή και η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας πρέπει να είναι οι πρώτοι στόχοι σε μια προσπάθεια να χάσουμε τα κιλά.
Αλλά αυτές οι παρεμβάσεις μπορούν να έχουν μεικτά αποτελέσματα: μερικά άτομα βλέπουν τα κιλά να πέφτουν, ενώ άλλοι το βρίσκουν πολύ πιο δύσκολο. Η νέα μελέτη μπορεί να έχει αποκαλύψει μια εξήγηση γι’ αυτήν τη διαφορά.
Υψηλότερα επίπεδα LOX σε άτομα που είναι παχύσαρκα
Για τις ανάγκες της έρευνας, η δρ. Kos και οι συνεργάτες της ανέλυσαν δείγματα κοιλιακού ιστού που είχαν ληφθεί από παχύσαρκα άτομα, προτού αυτά υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους.
Συγκριτικά με τα δείγματα ιστών από κοιλιακούς λιπώδεις ιστούς πιο αδύνατων ατόμων, η ανάλυση έδειξε ότι ο λιπώδης ιστός των παχύσαρκων ατόμων είχε μεγαλύτερη έκφραση του μορίου LOX, γεγονός που αποτελεί αιτία της ίνωσης του λιπώδους ιστού.
Σε περαιτέρω έρευνα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αύξηση της έκφρασης LOX οφείλεται στην αύξηση της στέρησης οξυγόνου και της φλεγμονής στα λιπώδη κύτταρα, η οποία συμβαίνει όταν τα λιπώδη κύτταρα γίνονται μεγαλύτερα.
Γιατί συμβαίνει αυτό
Οι επιστήμονες εξηγούν ότι όταν τα λιπώδη κύτταρα υφίστανται αυτό το είδος στρες, χάνουν την ικανότητά τους να αποθηκεύουν τις περιττές θερμίδες. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι θερμίδες αποθηκεύονται ως λίπος γύρω από σημαντικά όργανα, όπως το συκώτι και η καρδιά, και αυτό συνδέεται με πολυάριθμα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων και του διαβήτη τύπου 2.
Δυστυχώς, μελέτες έχουν δείξει ότι η ίνωση του λιπώδους ιστού μπορεί να δυσκολέψει τα άτομα να χάσουν βάρος. “Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι ουλές στον λιπώδη ιστό κάνουν αδύνατη την απώλεια βάρους”, τονίζει η δρ. Kos.
“Η τακτική σωματική δραστηριότητα σε συνδυασμό με μια κάπως μειωμένη πρόσληψη ενέργειας (θερμίδες) για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μειώνει το στρες στον λιπώδη ιστό. Γνωρίζουμε ότι με αυτόν τον τρόπο βελτιώνεται το σάκχαρο του αίματος και είναι το κλειδί στη διαχείριση του διαβήτη”.
“Πρέπει να φροντίσουμε το λίπος μας»
Επιπλέον, τα ευρήματα της ομάδας δείχνουν ότι η στόχευση του μορίου LOX θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος πρόληψης της ίνωσης των λιπωδών κυττάρων και πιθανόν να καταστήσει την απώλεια βάρους ευκολότερη, αλλά απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να επιβεβαιωθεί αυτή η θεωρία.
Η δρ. Kos σημειώνει ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον εντοπισμό άλλων τρόπων πρόληψης της ίνωσης των λιπώδους ιστού. Την ίδια στιγμή, υποστηρίζει ότι η αύξηση της σωματικής μας δραστηριότητας θα μπορούσε να βοηθήσει.
“Υπάρχουν ενδείξεις ότι όταν ο λιπώδης ιστός πληγεί (δημιουργούνται ουλές, δηλαδή ίνωση), τότε παρά την απώλεια βάρους, μπορεί να μην ανακάμψει πλήρως. Πρέπει να φροντίσουμε τον λιπώδη ιστό μας, ο οποίος μπορεί να σταματήσει να αντεπεξέρχεται εάν καταπονείται όταν παράλληλα αναγκάζεται να απορροφήσει όλο και περισσότερες θερμίδες”.
“Ως ιατρός”, συμπλήρωσε η δρ. Kos, “θα συμβούλευα σωματική άσκηση, ή τουλάχιστον μια ‘βόλτα’ μετά από κάθε κύριο γεύμα, που μπορεί να επιφέρει μεγάλη θετική διαφορά στην μεταβολική μας υγεία”.
https://www.medicalnewstoday.com
