Οι άνθρωποι που εκτίθενται σε χρώματα και διαλυτικά, όπως καθαριστές, ελαιοχρωματιστές, διακοσμητές, αισθητικοί κ.α., έχουν 50% μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης της νόσου. Αλλά για όσους έχουν επίσης σχετικά γονίδια κινδύνου, η πιθανότητα να εκδηλώσουν πολλαπλή σκλήρυνση (ή σκλήρυνση κατά πλάκας), είναι σχεδόν επαταπλάσια σε σχέση με όσους ούτε σε χρώματα εκτίθενται, ούτε γενετική προδιάθεση έχουν.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Άνα Χέντστρομ του ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Neurology” της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, ανέλυσαν στοιχεία για 2.042 ασθενείς που είχαν διαγνωσθεί πρόσφατα με τη νόσο, καθώς και για 2.947 υγιείς.
Οι επιστήμονες -μεταξύ των οποίων ο επιδημιολόγος Μιχάλης Κατσούλης του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης (απόφοιτος από το ΕΜΠ το 2006 και κάτοχος διδακτορικού από το ΕΚΠΑ το 2015)- υπολόγισαν ότι ο συνδυασμός των γονιδίων κινδύνου και της έκθεσης σε χρώματα-βερνίκια-διαλυτικά ευθυνόταν για το 60% περίπου του κινδύνου εμφάνισης πολλαπλής σκλήρυνσης.
Για τους καπνιστές ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος. Οι καπνιστές που εκτίθεντο σε χρώματα και παράλληλα είχαν γονίδια κινδύνου, ήταν 30 φορές πιθανότερο να αναπτύξουν πολλαπλή σκλήρυνση, σε σχέση με όσους ούτε κάπνιζαν, ούτε είχαν εκτεθεί σε χρώματα, ούτε είχαν γενετική προδιάθεση για τη νόσο.
Οι ερευνητές είπαν ότι το θέμα πρέπει να μελετηθεί περισσότερο, ώστε να κατανοηθεί με ποιό τρόπο όλοι αυτοί οι παράγοντες αλληλεπιδρούν, ώστε να αυξήσουν τον κίνδυνο της πολλαπλής σκλλήρυνσης.
“Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί με ποιό τρόπο αυτό το ‘κοκτέιλ’ γονιδίων, διαλυτικών και καπνίσματος συμβάλλει τόσο σημαντικά στην πολλαπλή σκλήρυνση», δήλωσε η δρ Γκαμπριέλε ΝτεΛούκα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Όπως είπε, στο μεταξύ, οι άνθρωποι, ιδίως οι καπνιστές που έχουν οικογενειακό ιστορικό πολλαπλής σκλήρυνσης, πρέπει να αποφεύγουν την περιττή έκθεση σε χρώματα και οργανικά διαλυτικά για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ
