Έχω ακούσει την ακόλουθη ιστορία:
Τρεις τυφλοί άνδρες κάθονται γύρω από ένα τραπέζι σε ένα σπίτι όπου ήταν καλεσμένοι. Συζητάνε αν το φρούτο που τους προσέφερε ο οικοδεσπότης ήταν σταφύλι, αχλάδι ή ροδάκινο. Κανείς από τους τρεις δεν έφαγε ποτέ και δεν ακούμπησε κάποιο από τα τρία φρούτα. Ωστόσο, έχουν διαβάσει πολλά για διάφορα φρούτα και από αυτό ήξεραν τι εμπειρία είχαν οι άλλοι άνθρωποι για αυτά. Ο καθένας τους είχε μια συγκεκριμένη άποψη για το ζήτημα. Ένας από αυτούς είπε ότι το φρούτο ήταν σταφύλι, ο άλλος επέμενε ότι ήταν αχλάδι, ενώ ο τρίτος υποστήριζε ότι το φρούτο πρέπει να είναι ροδάκινο. Ο καθένας τους πίστευε ότι αυτός και μόνο αυτός είχε δίκιο. Το τέταρτο άτομο που ήταν παρόν, ο οικοδεσπότης που δεν ήταν τυφλός, είπε ότι κανείς τους δεν είχε δίκιο. Το φρούτο που γεύονταν ήταν μήλο. Οι τρεις τυφλοί άνδρες, που δεν γνώριζαν ότι ο οικοδεσπότης τους δεν ήταν τυφλός, ήθελαν να τον πείσουν ότι είχαν δίκιο, ότι είχαν διαβάσει πολλά για αυτό το θέμα και πως ήταν ειδικοί. Ισχυρίστηκαν ότι κανείς δεν μπορεί απλά να κάνει μια δήλωση για κάτι, στην συγκεκριμένη περίπτωση ένα φρούτο, που μπορεί να είναι μόνο μήλο, μιας και κάθε αυθεντική γνώμη που προάγει την επιστημονική πρόοδο, μπορεί να βασιστεί μόνο στον πραγματικό διάλογο. Ο οικοδεσπότης τους, τους είπε -μάταια- ότι μπορούσε στην πραγματικότητα να δει ότι το φρούτο που έτρωγαν ήταν μήλο και ότι δεν μπορούσε και ούτε επιθυμούσε να κάνει συζήτηση για αυτό. Οι τρεις άνδρες πήγαν την κουβέντα σε πνευματικό επίπεδο και αναρωτήθηκαν αν υπάρχει η όραση ή απλά κάποιοι μεγάλοι και δυνατοί χαρακτήρες όπως ο οικοδεσπότης τους, επινόησαν την ιδέα ώστε να επικρατήσουν στους άλλους. Ο οικοδεσπότης, τους παρατηρούσε ήσυχα για λίγο και ΕΙΔΕ ότι δεν επρόκειτο να τους πείσει με οποιοδήποτε επιχείρημα και έτσι έφυγε από τον χώρο.
Ποια είναι η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι οι τρεις τυφλοί άνδρες δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τα μάτια τους. Η όρασή τους ήταν θαμπή από πυκνά σύννεφα σκέψεων όπως αυτές:
“Είναι αδύνατο να βεβαιωθούμε αν βλέπουν κάποιοι, όπως είμαστε βέβαιοι για μια χειροπιαστή πραγματικότητα που υπάρχει και δεν είναι μόνο κάτι που μερικοί άνθρωποι -όπως ο οικοδεσπότης μας- ονειρεύονται. Αυθεντίες που βλέπουνε από την μία και αφυπνισμένοι δάσκαλοι από την άλλη. Έτσι έχει η κατάσταση. Δεν έχουμε στοιχεία, δεν ξέρουμε τι είναι η όραση και τι βλέπουνε οι φερόμενοι ως μάντεις. Το ίδιο ισχύει και για τις “Αυθεντίες». Γιατί οι “Αυθεντίες» να είναι καλύτεροι παρατηρητές από ότι είμαστε εμείς ή ειδικά γιατί να είναι οι φορείς της αλήθειας; Απλά επειδή έχουν διαλογιστεί για μερικά χρόνια; Ή επειδή ανατράφηκαν σε μοναστήρια; Ή επειδή είναι καλοί ρήτορες; Ή επειδή έχουν ένα χάρισμα; Ή επειδή είναι φωτισμένοι; Όλα αυτά είναι υποκειμενικά και ασαφή».
Αν αυτοί οι άνθρωποι μπορούσαν να μείνουν ήσυχοι για λίγο διάστημα και να στρέψουν την προσοχή τους προς τα μέσα, αυτό το πυκνό σύννεφο σκέψεων θα σκορπιζόταν σταδιακά και θα ήταν σε θέση να δουν την πραγματικότητα καθαρά: Το φρούτο που έφαγαν ήταν μήλο!
Δεν θα ήταν καν απαραίτητο να εξηγήσει κάποιος σε αυτούς τι ήταν, μιας και θα το αναγνώριζαν μόνοι τους!
Κριτήρια για την αναγνώριση των σημαδιών στο δρόμο
Αυτή η μικρή ιστορία απεικονίζει το μοναχικό περπάτημα του Αναζητητή στο πνευματικό ταξίδι που σκεπάζεται από ένα παχύ σύννεφο των σκέψεών του, το οποίο τον αποτρέπει από το να δει το δρόμο που οδηγεί στην Αλήθεια.
Οι πνευματικοί Αναζητητές, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό να αναγνωρίζουν και να παρατηρούν τα σημάδια και τις επιγραφές του δρόμου, που άφησαν πίσω τους οι αφυπνισμένοι Δάσκαλοι, που τα έβαλαν εκεί ώστε να οδηγήσουν τους πρώτους μακριά από δυσκολίες και προβλήματα.
Μερικές όψεις που μπορούν να βοηθήσουν τον Αναζητητή να αναγνωρίσει αυτά τα σημάδια:
- Ένας αφυπνισμένος δάσκαλος διδάσκει μόνο την ελευθερία, παροτρύνοντας τον πνευματικό Αναζητητή να ξυπνήσει, να ελευθερωθεί από το μυαλό του, το Εγώ, τον κόσμο, τις συνήθειες και άλλα.
- Ένας αφυπνισμένος δάσκαλος ποτέ δεν παρέχει μεθόδους για την πνευματική πρόοδο ενός πνευματικού Αναζητητή καθώς ξέρει ότι αυτές οι μέθοδοι ενισχύουν το Νου που κυριαρχείται από το Εγώ και δυναμώνουν την παθογενή κατάσταση του ατόμου.
- Ένας αφυπνισμένος δάσκαλος μπορεί να είναι μόνο ο φάρος σας, ρίχνοντας φως στο πνευματικό σας μονοπάτι. Εσείς όμως πρέπει να το καταλάβετε αυτό και να περπατήσετε το δικό σας δρόμο.
- Ένας αφυπνισμένος δάσκαλος ποτέ δε συμμετέχει στις προσδοκίες του Εγώ και του Μυαλού, για αυτό δε θα είναι ποτέ η εικόνα που έχει για αυτόν ο πνευματικός Αναζητητής.
Πηγή: awakengr via themindunleashed
