Δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια μετά την επίσημη διάγνωση, η Μαράια Κάρεϊ αποκάλυψε ότι πάσχει από διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό PEOPLE.
Η διάσημη τραγουδίστρια δήλωσε πως αρχικά πέρασε μια φάση άρνησης όταν ήρθε αντιμέτωπη με τη διάγνωση, το 2001, όμως πλέον έχει καταφέρει να διαχειριστεί την ψυχική διαταραχή χάρη στην ψυχοθεραπεία και τη φαρμακευτική αγωγή.
Η Κάρεϊ ευελπιστεί πως η δημόσια εξομολόγησή της θα συμβάλει ώστε να εξαλειφθεί το στίγμα που περιβάλλει τις ψυχικές νόσους. “Αρνούμαι να αφήσω [τη διαταραχή] να με καθορίσει ή να με ελέγξει» δήλωσε χαρακτηριστικά στη συνέντευξή της.
Τι είναι η διπολική διαταραχή ΙΙ
Η διπολική διαταραχή (γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη) χαρακτηρίζεται από τις απότομες μεταπτώσεις της διάθεσης και της συμπεριφοράς του ατόμου, καθώς και με μεταβολές στα επίπεδα ενέργειας. Η ένταση και η συχνότητα των επεισοδίων μανίας και κατάθλιψης εξαρτάται από τη συγκεκριμένη μορφή της νόσου.
Όπως εξηγεί στο PEOPLE ο κλινικός ψυχολόγος Δρ Κέβιν Τζιλλιλάντ, η διπολική διαταραχή Ι είναι η σοβαρότερη μορφή της διαταραχής. Χαρακτηρίζεται από επεισόδια μανίας που διαρκούν τουλάχιστον μία εβδομάδα, τα οποία διαταράσσουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα του ατόμου. “Όταν κάποιος βιώνει ένα επεισόδιο μανίας, οι σκέψεις του είναι συχνά βεβιασμένες, η ομιλία του γρήγορη ή μπορεί να μιλά περισσότερο. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, η ανάγκη του για ύπνο μειώνεται αισθητά και μπορεί να κοιμάται ελάχιστα για κάποιες μέρες, όμως ταυτόχρονα να νιώθει ξεκούραστος και να έχει πολλή ενέργεια –αυτό δεν είναι φυσιολογικό» προσθέτει ο ειδικός.
Στη διπολική διαταραχή τύπου Ι εκδηλώνονται επίσης επεισόδια κατάθλιψης, τα οποία διαρκούν συνήθως δύο εβδομάδες ή και περισσότερο.
Η διπολική διαταραχή ΙΙ χαρακτηρίζεται επίσης από επεισόδια μανίας και κατάθλιψης, με τη διαφορά ότι η μανία είναι πολύ πιο ήπια (υπομανία).
“Η υπομανία κάνει τη συμπεριφορά του ατόμου απρόβλεπτη» αναφέρει ο Τζιλλιλάντ. “Το ίδιο το άτομο όμως σπάνια παραπονιέται γι’ αυτό, καθώς η υπομανία τού δίνει τη δυνατότητα να κάνει περισσότερα πράγματα και μερικές φορές αυξάνει τη δημιουργικότητά του. Πρόκειται όμως για μια εσφαλμένη συσχέτιση. Ναι, μπορεί κάποιος να νιώθει πιο δημιουργικός, όμως αυτό προκύπτει από την υπομανία». Τα άτομα με διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ, τονίζει ο Τζιλλιλάντ, συχνά πιστεύουν ότι η δημιουργικότητά τους οφείλεται αποκλειστικά στην υπομανία, γι’ αυτό και διστάζουν να αναζητήσουν θεραπεία από φόβο μήπως χάσουν αυτή τους την ικανότητα. Στην πραγματικότητα όμως η μανία απλώς φέρνει τη δημιουργικότητά τους στην επιφάνεια και αυτό βέβαια έρχεται σε αντίθεση με τις περιόδους κατά τις οποίες επικρατεί η κατάθλιψη.
“Οι διπολικοί περιγράφονται συχνά από τους άλλους ως άτομα κυκλοθυμικά ή δύσκολα λόγω των δύο πόλων της διάθεσής τους, της κατάθλιψης και της μανίας» καταλήγει ο Τζιλλιλάντ.
Πού οφείλεται η διπολική διαταραχή
Η ακριβής αιτιολογία της διπολικής διαταραχής παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστη, θεωρείται όμως ότι πηγάζει πιθανώς από έναν συνδυασμό γενετικών (κληρονομικών) και περιβαλλοντικών παραγόντων.
“Φαίνεται πως υπάρχει μια γενετική ευπάθεια» εξηγεί ο Τζιλλιλάντ “όμως και το περιβάλλον παίζει τον ρόλο του».
Πώς αντιμετωπίζεται η διπολική διαταραχή
Οι δύο πυλώνες της θεραπείας της διπολικής διαταραχής είναι η φαρμακευτική αγωγή και η ψυχοθεραπεία, ωστόσο ο Τζιλλιλάντ υπογραμμίζει πως σημαντικό για τον διπολικό είναι επίσης να προσπαθεί να διατηρεί ένα πρόγραμμα, μια ρουτίνα στην καθημερινότητά του. Μικρά καθημερινά πράγματα, όπως η διατροφή και ο ύπνος, επηρεάζουν τη διάθεση είτε θετικά είτε αρνητικά, επομένως επηρεάζουν και την εξέλιξη της διπολικής διαταραχής, αναφέρει ο ειδικός.
Κλείνοντας, ο Τζιλλιλάντ τονίζει πως είναι δυνατό για ένα άτομο με διπολική διαταραχή να έχει μια υπέροχη ζωή, ωστόσο χρειάζεται λίγη παραπάνω δουλειά για να το καταφέρει. “Η διάθεση δεν είναι κάτι που ξεπερνάμε. Απλώς μαθαίνουμε να ζούμε μ’ αυτό».
