Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου!
Ένας θρόμβος που σχηματίζεται στο πόδι αναδεικνύεται σε κίνδυνο για την υγεία εάν αποσπαστεί και κατευθυνθεί στους πνεύμονες, καθώς στην περίπτωση αυτή μπορεί να προκαλέσει πνευμονική εμβολή.
Ωστόσο, οι θρόμβοι, δηλαδή οι συμπαγείς μάζες αίματος, δεν είναι επικίνδυνοι μόνο για το καρδιαγγειακό τους πνεύμονες, καθώς σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Ώρχους στη Δανία συνδέονται και με αυξημένο κίνδυνο για ορισμένες μορφές καρκίνου.
Εξαιρετικά αυξημένος ο κίνδυνος αμέσως μετά τη διάγνωση
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Circulation της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας (AHA), οι ασθενείς που εμφανίζουν οξεία θρόμβωση στο πόδι, γνωστή ως αρτηριακή θρόμβωση, έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο, ιδίως κατά τους πρώτους 6 μήνες μετά τον εντοπισμό του θρόμβου. Ο κίνδυνος στο διάστημα αυτό υπολογίζεται πως είναι τριπλάσιος σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.
Ο κίνδυνος καρκίνου φαίνεται ωστόσο να υποχωρεί με το πέρασμα του χρόνου. Μετά το πρώτο εξάμηνο από τη διάγνωση του θρόμβου, οι πιθανότητες εκδήλωσης καρκίνου μειώνονται στο 40%, συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό. Μετά την ολοκλήρωση ενός έτους, ο κίνδυνος μειώνεται ακόμη περισσότερο, στο 15%.
Όπως διευκρινίζει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Jens Sundbøll, η αρτηριακή θρόμβωση συνδέεται στενότερα με τον καρκίνο του πνεύμονα και του παγκρέατος και σε μικρότερο βαθμό με τον ορθοκολικό καρκίνο και τον καρκίνο του αίματος (λευχαιμία).
Ο Sundbøll υπογραμμίζει πως η αρτηριακή θρόμβωση είναι αρκετά σπάνια, καθώς τα περιστατικά είναι περίπου 1,5 ανά 10.000 ανθρώπους ετησίως, συγκριτικά με τα 5-10 περιστατικά ανά 100.000 πληθυσμού που καταγράφονται για τη συχνότερη εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.
Ποια συμπτώματα προκαλεί η αρτηριακή θρόμβωση
Σε αντίθεση με την εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, η οποία χαρακτηρίζεται από πρήξιμο, τις μυϊκές συσπάσεις, το κοκκίνισμα και την τοπική άνοδο της θερμοκρασίας του κάτω άκρου, η αρτηριακή θρόμβωση προκαλεί μείωση της θερμοκρασίας του άκρου, ωχρότητα της επιδερμίδας, απουσία παλμού, πόνο, παράλυση και/ή παραισθησία (κάψιμο, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα).
Όσο για τους μηχανισμούς που καθοδηγούν τη σχέση θρόμβωσης και καρκίνου, ο Sundbøll αναφέρει: “Γνωρίζουμε ότι τα αιμοπετάλια και παράγοντες πήξης του αίματος παρουσιάζουν μεταβολές στους καρκινοπαθείς και ότι οι θρόμβοι είναι συχνοί σε αυτή την ομάδα του πληθυσμού. Είναι λοιπόν πιθανό ένας ενεργός –αλλά αδιάγνωστος ακόμη– καρκίνος να αποκαλύπτεται μέσω της αρτηριακής θρόμβωσης του κάτω άκρου». Αν δε ο καρκίνος έχει αναπτυχθεί σε κάποιο όργανο που βρίσκεται κοντά σε αρτηρία που διοχετεύει αίμα στα πόδια είναι ακόμη περισσότερες οι πιθανότητες να σχηματιστούν θρόμβοι που θα κατευθυνθούν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στα άκρα.
Η αρτηριακή θρόμβωση επιβάλλει την άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο, καθώς η καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει στον ακρωτηριασμό του άκρου, τονίζει επιλογικά ο Sundbøll, προσθέτοντας πως η νοσηλεία αποτελεί μια καλή αφορμή για να διεξαχθούν και οι απαραίτητες εξετάσεις για τον έγκαιρο εντοπισμό τυχόν καρκινικών αλλοιώσεων.
