Πάρκινσον: Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται το «freezing»

Ένας στους τρεις πάσχοντες από νόσο του Πάρκινσον εκδηλώνουν αιφνίδια επεισόδια “παγώματος» (freezing), κατά τα οποία “κοκαλώνει» ξαφνικά ένα άκρο τους και σταματά να κινείται.

Τα επεισόδια αυτά εμφανίζονται απότομα και συνήθως διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα έως αρκετά λεπτά. Ουσιαστικά είναι το “μπλοκάρισμα» ή η αδυναμία έναρξης μιας κίνησης ή συνέχισης ρυθμικών, επαναλαμβανόμενων κινήσεων, όπως η βάδιση.

Το freezing (φρίζινγκ), όπως συνήθως το αποκαλούν οι ασθενείς, συνήθως προσβάλλει τα πόδια. Μπορεί όμως να επηρεάσει και τα χέρια, την ομιλία ή ακόμα και την ικανότητα του ασθενούς να ανοιγοκλείνει τα μάτια του.

Ο νευρολόγος Παναγιώτης Ι. Ζήκος, υπεύθυνος του Ιατρείου Νόσου Πάρκινσον & Συναφών Διαταραχών του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας και υπεύθυνος του Ιατρείου Επεμβατικής Αντιμετώπισης Πάρκινσον στο Νοσοκομείο Μετροπόλιταν, εξηγεί τι είναι το freezing, τι κινδύνους κρύβει και τι μπορούν να κάνουν οι ασθενείς για να το αντιμετωπίσουν.

Τι είναι το freezing;

Το freezing είναι η παροδική, ακούσια αδυναμία κίνησης. Ο ασθενής αισθάνεται σαν να “κολλάει» ξαφνικά στη θέση του. Αυτό έχει ως συνέπεια να μην μπορεί, λ.χ., να σηκωθεί από την καρέκλα ή να διασχίσει μια πόρτα ή έναν δρόμο.

Μπορεί βέβαια να “παγώσουν» και άλλα τμήματα του σώματος ή ακόμα και η ομιλία. Ωστόσο το πιο συχνό και επίφοβο είναι η αδυναμία κίνησης στις πιο απίθανες στιγμές.

Πού οφείλεται;

Ουδείς γνωρίζει. Ξέρουμε μόνο ότι το freezing εκδηλώνουν συνήθως ασθενείς που βρίσκονται στα μεσαία ή προχωρημένα στάδια της νόσου του Πάρκινσον και οι οποίοι λαμβάνουν επί αρκετά χρόνια (5-10) το φάρμακο λεβοντόπα.

Περίπου οι μισοί ασθενείς που τη λαμβάνουν, αναπτύσσουν κάποια στιγμή εναλλαγές καλής ανταπόκρισης/ικανοποιητικής κινητικότητας με φτωχή ανταπόκριση/μειωμένη κινητικότητα.

Το freezing συνήθως εκδηλώνεται σε περιόδους μειωμένης κινητικότητας ή λίγο πριν πάρουν την επόμενη δόση της λεβοντόπας.

Υπό ποιες συνθήκες εκδηλώνεται;

Τα επεισόδια του freezing μπορεί να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή, αλλά είναι πιο συχνά κατά την έναρξη των κινήσεων.

Είναι επίσης πιθανότερα όταν ο ασθενής διασχίζει πόρτες, στρίβει σε γωνίες ή κάνει περιστροφή. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν όταν μετακινείται σε στενούς χώρους ή πλησιάζει εμπόδια. Το ίδιο και όταν μεταβαίνει από ένα είδος επιφάνειας σε ένα άλλο (π.χ. από το πλακάκι στο χαλί ή από το πεζοδρόμιο στην άσφαλτο).

Η εκτέλεση πολλαπλών εργασιών ταυτοχρόνως, το σταμάτημα και η επιβράδυνση του ρυθμού της βάδισης επίσης μπορεί να προκαλέσουν ένα επεισόδιο. Το ίδιο και το έντονο στρες και η πολυκοσμία.

Γιατί είναι επικίνδυνο;

Το ξαφνικό “πάγωμα» της κίνησης αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο πτώσης, διότι η έναρξη και το τέλος κάθε επεισοδίου είναι απρόβλεπτα.

Υπάρχουν ασθενείς που σταματούν ξαφνικά να περπατούν στη μέση του δρόμου ή μένουν με μετέωρο βήμα μπροστά στην πόρτα του μετρό, οπότε χάνουν την ισορροπία τους και πέφτουν.

Πώς μπορούν να προστατευθούν οι ασθενείς;

Το πρώτο βήμα είναι να ενημερώσουν για τα επεισόδια του freezing τον γιατρό τους, διότι η προσαρμογή της θεραπείας ενδέχεται να βοηθήσει.

Η συστηματική φυσικοθεραπεία από ειδικά εκπαιδευμένους φυσιοθεραπευτές επίσης είναι σημαντική, διότι μπορεί να διδάξουν στους ασθενείς τεχνικές αποφυγής των πτώσεων.

Η εργοθεραπεία, τέλος, μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να μειώσουν τον κίνδυνο πτώσης στο σπίτι.

Υπάρχουν τρικ για να μπορέσει ο ασθενής να “ξεπαγώσει» γρήγορα;