Μια αύξηση στα επίπεδα της σωματικής άσκησης μπορεί να μειώσει αισθητά τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, μιας πάθησης που προσβάλλει περίπου 5-6 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ, και μάλιστα σε διάστημα μερικών ετών, διαπίστωσαν ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης.
Αντιθέτως, η πολυετής αποχή από τη γυμναστική αυξάνει τον κίνδυνο για τη συγκεκριμένη καρδιακή νόσο.
“Ασπίδα» ενάντια στην καρδιακή ανεπάρκεια η γυμναστική
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, η οποία δημοσιεύεται αναλυτικά στην επιθεώρηση Circulation, οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας και καρδιακής ανεπάρκειας σε δείγμα άνω των 11.000 Αμερικανών ενηλίκων για διάστημα 19 ετών κατά μέσο όρο.
Η σωματική δραστηριότητα που φτάνει τα επίπεδα των επίσημων συστάσεων της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας (ΑΗΑ), διαπίστωσαν οι ερευνητές, μπορεί να μειώσει έως και κατά 31% τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας. Αυτό ισχύει για τους μεσήλικες που γυμνάζονται για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ζωής τους.
Ωστόσο, το βασικότερο ίσως εύρημα της μελέτης είναι ότι ακόμη κι αν ένας μεσήλικας δεν γυμνάζεται καθόλου μπορεί να μειώσει κατά 23% τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας σε διάστημα μόλις 6 ετών εάν αρχίσει να τηρεί τις επίσημες συστάσεις.
Από την άλλη, μια μείωση στα επίπεδα της σωματικής δραστηριότητας (κάτω από το συνιστώμενο όριο) στη μέση ηλικία συσχετίστηκε με 18% αύξηση του κινδύνου καρδιακής ανεπάρκειας.
Όπως εξηγεί ο επικεφαλής συντάκτης της μελέτης, Chiadi Ndumele, επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, προκειμένου να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας, οι μεσήλικες θα πρέπει να τηρούν σταθερά τη σύσταση των τουλάχιστον 150 λεπτών ήπιας ή των τουλάχιστον 75 λεπτών ζωηρής σωματικής άσκησης την εβδομάδα.
Έμφραγμα vs καρδιακή ανεπάρκεια
Όταν συμβαίνει ένα έμφραγμα, εμποδίζεται η ροή αίματος προς την καρδιά λόγω της ύπαρξης θρόμβου ή λόγω της στένωσης κάποιας αρτηρίας. Όσο περνά η ώρα και το έμφραγμα δεν αντιμετωπίζεται, τόσο μεγαλύτερες είναι οι βλάβες που προκύπτουν κι αυτό γιατί όσο η καρδιά στερείται αίμα και οξυγόνο οι ιστοί της αρχίζουν να πεθαίνουν.
Η καρδιακή ανεπάρκεια χαρακτηρίζεται από τη μακρόχρονη αδυναμία της καρδιάς να διοχετεύσει αρκετό αίμα ή να λειτουργήσει αρκετά αποδοτικά ώστε να οξυγονώσει επαρκώς ολόκληρο το σώμα. Η καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί βασική αιτία νοσηλείας για τα άτομα 65 ετών και άνω, ενώ αναγνωρισμένοι παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν στην εκδήλωσή της είναι η υπέρταση, η ανεβασμένη χοληστερόλη, ο διαβήτης, το κάπνισμα και η κληρονομικότητα (οικογενειακό ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας).
