Οι ωδίνες του τοκετού αποτελούν ίσως τον μεγαλύτερο πόνο που μπορεί να βιώσει μία γυναίκα.
Όσο και αν η εμπειρία του φυσικού τοκετού είναι μοναδική και ενισχύει τον συναισθηματικό δεσμό της μητέρας και του παιδιού, η επισκληρίδιος είναι μία μέθοδος που μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο χωρίς η γυναίκα να χάσει την αίσθηση των μυών της πυέλου οι οποίοι χρειάζονται για τον φυσικό τοκετό.
Στην επισκληρίδιο αναισθησία χορηγείται αναλγητικό μέσω καθετήρα και στις μέρες μας αποτελεί υπόθεση ρουτίνας. Διαρκεί περίπου 20-30 λεπτά και γίνεται από αναισθησιολόγο.
Για πολλά χρόνια επικρατούσε η άποψη ότι η επισκληρίδιος παρατείνει τη διάρκεια του τοκετού.
Την άποψη αυτή καταρρίπτει νέα αμερικανική μελέτη ερευνητών του Νοσοκομείου Lenox Hill της Νέας Υόρκης.
Οι ερευνητές με επικεφαλής την Δρ Τζένιφερ Γου, συνέκριναν την επίδραση της χαμηλής δοσολογίας επισκληριδίου αναλγησίας με ανενεργό αλατούχο διάλυμα, που χορηγήθηκαν και τα δύο μέσω καθετήρα.
Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 400 υγιείς γυναίκες που γεννούσαν το πρώτο τους παιδί. Οι μητέρες αυτές υποβλήθηκαν σε επισκληρίδιο αναγλησία κατά το πρώτο στάδιο του τοκετού, αλλά στο δεύτερο στάδιο με τυχαία επιλογή είτε έλαβαν δεύτερη δόση, είτε το αλατούχο διάλυμα.
Η έρευνα ήταν διπλά τυφλή, δηλαδή ούτε οι γυναίκες, ούτε οι γιατροί γνώριζαν πότε λάμβανε ποια ομάδα ποιο διάλυμα. Ήταν όμως γνωστό, ότι οι επίτοκοι που βίωναν οξύ πόνο λάμβαναν παυσίπονα κατ’ εντολή των θεραπόντων ιατρών τους. Επίσης, οι γιατροί μπορούσαν να σταματήσουν τη επισκληρίδιο αναγλησία οποιαδήποτε στιγμή.
Κατά τη διάρκεια του τοκετού, οι ερευνητές κατέγραφαν τη διάρκεια, καθώς και την υγεία της μητέρας και του εμβρύου, όπως το βάρος γέννησης και τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα. Επίσης, συνέκριναν τα επίπεδα πόνου και ικανοποίησης από την διαχείριση του πόνου, όπως τα ανέφεραν οι μητέρες.
Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, η επισκληρίδιος αναγλησία δεν είχε καμιά επίδραση στη διάρκεια του δευτέρου σταδίου του τοκετού. Επίσης, δεν επηρέασε τον ρυθμό των φυσιολογικών κολπικών τοκετών, τον αριθμό των χειρουργικών τομών για την διευκόλυνση της γέννας, τη θέση του εμβρύου στο γεννητικό κανάλι ή άλλες παραμέτρους μέτρησης της κατάστασης του νεογνού κατά τον τοκετό.
Συνεπώς, η διάρκεια και το αποτέλεσμα της γέννας ήταν όμοια και στις δύο ομάδες, με το δεύτερο στάδιο του τοκετού να διαρκεί 52 λεπτά στις γυναίκες που υποβλήθηκαν σε επισκληρίδιο αναγλησία και περίπου το ίδιο σε εκείνες που πήραν αλατούχο διάλυμα.
Ωστόσο, διπλάσιος αριθμός γυναίκων στην ομάδα ελέγχου ανέφεραν χαμηλότερο επίπεδο ικανοποίησης ως προς την αναγλησία, συγκριτικά με εκείνες που πραγματικά έλαβαν επισκληρίδιο.
“Η επισκληρίδιος αναγλησία περιλαμβάνει έναν συνδυασμό ισχυρών αναγλητικών και αναισθητικών ουσιών που χορηγούνται δια καθετηριασμού κοντά στα νεύρα της σπονδυλικής στήλης. Αλλά από την χρήση της επισκληριδίου την δεκαετία του 1970 κυκλοφορεί η άποψη ότι παρατείνει τον τοκετό όταν η μήτρα έχει διασταλεί πλήρως, δηλαδή στο δεύτερο στάδιο του τοκετού. Όταν παραταθεί αυτή η φάση και καθυστερήσει η γέννηση του παιδιού, ο κίνδυνος επιπλοκών αυξάνεται. Αυτό έχει κάνει πολλούς γιατρούς να μειώνουν ή να σταματούν την επισκληρίδιο αναγλησία σε μια προσπάθεια επίσπευσης της γέννας», εξηγεί η Δρ Γου.
Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Obstetrics & Gynecology.
